Column Wim Pierik

December 2012

Genieten van ultieme vrijheid

Sssjjoefff… sssjoefff… ssjoefff…, dat is het enige wat ik hoor. Ik voel de frisse lucht, de ruimte om me heen en geniet van de rust! 

Ik houd in. Laat me uitglijden, of zou ik écht moeten remmen? Het klonk niet dringend. Voor de zekerheid breng ik m’n armen, met de langlaufstokken, naar voren. Zo nodig kan ik die dan in de Tiroolse sneeuw zetten.

Ssjoeff, ssjoeff, hoor ik als onze vriendin C. dichterbij komt. “Glij maar rustig door”, zegt ze kalm “we komen zo bij een weggetje.”

We gaan voorzichtig het weggetje over. C. praat me de loipe in: “Punten naar 1 uur”, is haar eerste aanwijzing. Ik draai mijn rechtervoet voorzichtig naar buiten. Je gaat al snel te ver met die lange latten. De linker sluit aan. “Nog een keer richting 1 uur, maar minder dan net. Oké, nu parallel naar rechts”. Mijn rechter ski zakt in het spoor. Nog één keer overstappen en we kunnen weer.

Ik hoor dat ze het kalm aan doet en pas mijn tempo aan. Probeer langer op één been door te glijden; goede training voor mijn bovenbeenspieren. “We krijgen dadelijk een afdaling en vrij snel daarna volgens mij weer een klim”, vertelt C. “Ik kan het nog niet helemaal overzien.” We stoppen. “Het is een rustige, vrij lange afdaling, op een gegeven moment is er een bocht naar links, daarna naar rechts, maar de sporen zijn goed. Volgens mij hoef je niet te remmen. Ik ga eerst en stop dan bij de tweede bocht. Daar kan ik je beroepen, als je toch uit het spoor gaat. Je hebt alle ruimte”. SSSjoeffffff….., daar gaat ze. “Wim! Kom maar!”, hoor ik in de verte. Rustig glijd ik naar voren, dan voel ik dat de afdaling begint. Ik zak zo ver mogelijk door mijn knieën en laat me gaan. De snelheid neemt toe, de wind langs mijn gezicht. Één lange sssssssjoefffffff. “Hihaaaa!!!!”, laat ik door de bergen schallen.

Ik kom de bochten goed door. Daarna moeten we klimmen. Dan zegt C. “Er is weer ruimte. Je kunt voluit gaan.”. Ssjoefff, sssjoefff, daar glijd ik heen. Het geluid van C. verdwijnt achter me! Ik ben in de buitenlucht actief bezig. En heb het gevoel dat ik het alleen doe! Heel anders dan met tandemen of lopen. Binnen de grenzen van de loipen voel ik de ultieme vrijheid!

Vraag subsidie aan

Werkt uw organisatie voor blinde en slechtziende mensen? Dan kunt u bij ons een subsidie aanvragen.

Help mee

Wilt u ons werk ondersteunen? Kijk hier op welke verschillende manieren dan kan.

KSBS

Katholieke Stichting voor Blinden en Slechtzienden
Postbus 50, 5360 AB  Grave

T 06 51 63 69 27
info@ksbs.nl

© KSBS 2024

Ontwerp website: Weijsters & Kooij vormgevers